A Tavola a Riomaggiore

Hier een selectie van de plekken waar wij graag komen of zijn geweest. 

Caffè-restaurant Il Maggiore

gelegen in Riomaggiore; Via Colombo 189, hier kan je de hele dag terecht. Onze vaste plek voor een caffè al bar of een lekker ontbijtje op het overdekte terras. Vriendelijk personeel, goeie service.

Bar Centrale

Op nummer 144 in dezelfde straat vind je Bar Centrale, ook hier kan je de hele dag terecht, wij hebben er geluncht met Fiorenze en zijn familie. Heerlijk eten voor een prima prijs. Het ijs is er ook erg lekker! 

Tutti Fritti

Voor een snack uit het vuistje gaan wij naar Tutti Fritti, alles gefrituurd op nummer 161. 

Acciuga (ansjovis), gamba's, kabeljauw, krab, calamari en patatjes in een puntzak.

Gewoon lekker!

Bar e Vini a piè de Mà

Aan de voet van de Zee

Een prachtig uitzicht, heerlijke gerechten, fijne bieren en aparte wijnen.

Deze mooie plek vind je boven het station. Echt een aanrader, let op, het is deels zelfservice. je besteld en haalt je drinken af bij de bar, eten brengen ze naar je tafel. 

De menukaart en bestek pak je zelf. 

Osteria Maitè

Dit jaar zijn we hier niet geweest, maar vorig jaar hebben we hier heerlijk gegeten en de Pesto-experience gedaan. Osteria Maitè ligt niet in de hoofdstraat maar een paar treetjes hoger in de Via Antonio Gramsci op nummer 25. 

Dau Cila

In de marina (haven) vind je Dau Cila, een restaurant met Michelin bordje; kwaliteitsvolle keuken. 

In ons eerste jaar hebben we hier gegeten. 

Fuori Rotta

Dit adresje stond nog op onze to-go lijst, toevallig was het als een van de weinige zaken open na de regen/onweersnacht. Dus in plaats van cena werd het prima colazione, ontbijt dus. Fuori Rotta is boven in het dorp gelegen op de Via Telemaco Signorini 48.

Veciu Muin

Weer terug in de hoofdstraat is op nummer 83 Veciu Muin gevestigd. Hier zijn we al vaak geweest, voor een pizza of een heerlijke scalopine al limone. Er staan altijd mensen te wachten op een tafel of afhaalgerecht. 

Tip: loop naar de ober, vraag om een tafel en als je moet wachten, ga dan een drankje doen aan de overkant, hij roept je zodra je tafel vrij is. 

De overkant is...

...Vertical Bar

De bar van Fiorenzo en Manu en waar mijn naamgenoot Emma(nuel) achter de bar zijn cocktails maakt. Voor ons staat er altijd een koud biertje klaar. Lekkere muziek, altijd wat te beleven...

Old School Gelateria & Snackshop 

Hier gaan wij heen als het warm is, want het ligt hoog in het dorp en heeft een grote parasol. Een ijsje, een crepe, een koud biertje en lieve mensen in de bediening. Gewoon een fijne plek die (nog) niet overstroomt wordt met hele hordes uurtjes-mensen....

La Lampara

Onderaan "onze" trap zit restaurant La Lampara, hier zijn we pas met Jenny en de kinderen geweest, heerlijk gegeten! We gaan zeker nog een terug, dit jaar of volgend jaar...

De meeste zaken hebben geen website en als ze wel een link hebben is het een FB-pagina.

Buon appetito! 

Temporale

De luchtstroom draaide snel, warme lucht botste tegen de koudere lucht die over de bergkam kwam.

De wind stak op, shutters klapperden en werden snel gesloten. Was werd nog gauw binnengehaald.

Toen de eerste harde regen viel, hoorde je een unanieme kreet uit het dorp opstijgen.

Wij zaten bij een raam te kijken naar het natuurgeweld. De zee was niet meer te onderscheiden van de lucht, het was één geheel qua kleur. De onweersklappen kwamen snel en hard, het was echt mooi.

Pas na 2 uur werd het iets rustiger.

Als ik dit schrijf zijn we net terug van een wandeling door zachte regen, gelukkig was Fuori Rotta open, de caffè en cornetti waren heerlijk. De zee is weer van de meeuwen.

Vanaf 14:00 uur schijnt code oranje weer opgeheven te worden. Tot die tijd vermaken wij ons wel

Hier nog rustig

Op tijd binnen!

Straten worden slootjes

Warm

Wolken botsen

Vanmorgen

Een zee zonder mensen

Strike a pose!

Twee mensen, twee bootjes

Bliksembezoek aan La Spezia

Een avondje La Spezia hadden we bedacht, haren in de krul, Mich in zijn nieuwe overhemd aan.....

het werd een bliksembezoek want via onze landlady Amy kregen we door dat er een code oranje was afgegeven, dat het dorp op slot ging en dat in het ergste geval de trein niet zou stoppen in Riomaggiore. 

Nadat we onze oesters op hadden, heerlijk zilt, hebben we een paar boodschappen gedaan en de trein terug genomen. Het is een ritje van 9 minuten, een lange tunnel door de berg heen, in La Spezia was de lucht nog lichtgrijs. Aangekomen in het dorp zagen we de eerste tekenen, de mensen liepen richting station, de wind stak al op. Bij de restaurants en cafees hing al een aankondiging dat ze gesloten waren ivm code oranje. Van Amy kregen we een foto van de rij mensen die voor de enige nog geopende COOP stonden te wachten om nog even boodschappen te doen.....

Hier nog warm en broeierig

Heerlijke oesters!

MMMM

Pisa

Om 8:30 hadden we de trein naar La Spezia, op het station kaartjes uit de automaat gehaald voor Pisa. We namen het boemeltje, die doet  01:15 min over 76 km en kost €7,90 voor een enkeltje. Een snellere variant kost 11 euro en brengt je binnen 55 minuten op de plaats van bestemming.

Als je een korte wandeling wil naar de toren van Pisa kan je uitstappen bij station Pisa San Rossore. Wij kozen voor Pisa Centrale, dan loop je in ongeveer 30 minuten richting Piazza dei Miracoli waar de toren, de dom, het Baptisterium en het Camposanto zijn. We zijn niet naar binnen geweest, het was erg druk en heet. In het voorjaar willen we zeker nog eens terug en gaan dan ook de binnenkant bekijken.

Pisa is heel ruim opgezet, de straten zijn open en wijd, de huizen niet heel hoog. Rivier de Arno lijkt breder dan de Tevere in Rome maar misschien komt dat doordat er geen bomen langs de kades staan. Vanaf het station loop je de Corso Italia in waar je leuk kan shoppen, wel gaan de winkels dicht tussen 12:30 - 16:30 uur. Dan is het tijd voor een lange lunch. Wij deden dat bij Pizzeria l'Arancio.
Een leuk zaakje in een smal schaduwrijk straatje waarnaar de pizzeria is genoemd.

Later hebben we op een piazza nog een caffè en amaro genomen, op de gevels zag je nog delen van teksten staan; macelleria, pesce....we zaten op het plein waar vroeger vlees, vis en groente werd verhandeld en waar nu horeca de studenten van de stad voorziet van andere lekkernijen.

Het was een heerlijke dag in een vriendelijke stad, we gaan zeker nog eens terug!

In ons favoriete vervoersmiddel

Baptisterium

Even afkoelen

Deur van de dom

Onderdeurtje vergeleken bij de deur

Airco was fris

Prachtige versieringen

Jaaa, daar is ie dan...

Prachtig beeld

Alles in 1 beeld gevangen

Fare e non fare

Van de week las ik een blog van een dame over de Cinque Terre. De titel was: 9 worst things about the Cinque Terre. Ze had het over de drukte, de warmte, de trein, het vuil en het gebrek aan goede restaurants voor een foodblogger/fotografe zoals zij. Een van de weinige dingen waar ze positief over was, waren de uitzichten en plekjes om foto's te maken.

Natuurlijk is het druk in de dorpjes omdat iedere 20 minuten een trein en boot aankomt met mensen die hooguit 1,5 uur blijven,een paar foto's maken en fastfood eten op straat.
Natuurlijk is het warm, het is zomer en je zit aan de mediterranee!
Natuurlijk is de trein of boot vol, een van de charmes van de Cinque Terre is dat alle dorpjes autovrij zijn.
Natuurlijk zijn de straten niet altijd okselfris als alle verpakkingen van de fastfood gedumpt worden waar men eet.

Als grote fan van de Cinque Terre en Riomaggiore in het bijzonder ga ik hier ook even een lijstje plaatsen met fare e non fare: 

• Ruim je troep op, de vuilnisbakken worden regelmatig geleegd en er staan door het dorp genoeg bakken. Laat geen pizzadozen, lege flesjes enz achter op de rotsen. Vraag je huisbaas/verhuurder waar je afval kwijt kan, zet zakken niet gewoon op straat.

• Badkleding hoort niet in het dorp of op een terras maar aan het strand of op de rotsen. Mannen, trek een shirt aan. Gisteren kwamen twee meiden nog drijfnat in bikini het dorp in en gingen zich op het terras afdrogen en omkleden, dat is echt not done! De ober van Veciu Muin moest lachen om mijn opmerking; no vestiti, no mangiare. Geen kleren, geen eten. Leuke tekst voor op een bordje bij de ingang. Als ik uitbater was, zou dat bordje er komen te hangen.

• De witte handdoeken van het appartement of B&B meenemen naar het strand, dat kan echt niet.

• Niet iedere stoeprand/portiek is een openbaar terras en eigen eten/drinken nuttigen op een terras van een restaurant/bar doe je ook niet.

Wat helpt nou wel?

• Leer een paar beleefdheidsfrasen; op FB zag ik laatst een foto waarop stond:

Caffè: 3 euro

Caffè per favore: 2 euro

Posso un caffè per favore: 1 euro

Een groet en glimlach opent deuren, een gestuntelde vraag in gebrekkig Italiaans opent de mensen. 

• Verdiep je in de koffiecultuur. Hier schreef ik al eerder een blog over, het woord espresso gebruiken ze hier niet. Un caffè is de espresso. Wil je een bakkie zoals in Nederland, kies dan voor een americano of lungo. 

• Probeer het ritme van de Italianen te voelen, als wij kijken naar de nonna's op het strand, dan zien we een dagelijks ritme. 's morgens op het strand, rond 11:30-12:00 naar huis. Een lunch van 13:00 tot 14:30 hebben we meegemaakt. Vanaf 17:00 komen mensen weer terug van het strand, vooral gezinnen hoor je thuiskomen. Borden rinkelen tegen 19:00-20:00. En 's avonds als het een beetje afkoelt, flaneren de mensen door de straat, met een gelato in de hand....

• Op het station, vooral hier in Riomaggiore, blijft iedereen op het perron bij de trap staan. Het perron is ruim genoeg als je doorloopt naar de rustige delen, wij proberen altijd in de achterste wagon te stappen, daar is meestal ruimte omdat de dagjesmensen bang zijn de trein te missen en instappen bij de trap. 

Wat wij eigenlijk willen zeggen; blijf langer dan 3-4 dagen in één van de dorpjes. Wij blijven twee weken in Riomaggiore en genieten optimaal van alle glimlachjes, alle 'giorno's die we krijgen en geven. Van de kleine gesprekjes die we hebben op straat en in de winkels.
Van de ochtenduren als het nog stil is in het dorp. Van de geluiden van de avond. Van de dagelijkse rondgang langs de tabaccaio, panettiere, negozio di alementari. Van onze uren op het strand.

Adoriamo Riomaggiore!

Voor alle foodies; van de week zal ik een lijstje met eet-tips delen!

Corniglia

Ontbijt tijdens wachten op de was

Mijn man in Corniglia

Lekker verfrissend

Corniglia

Lekker bezig!

Armband voor Mich, oorbellen voor mij..

Fine Settimana

Ons weekend was divers. Omdat we vrijdagavond laat terug waren hebben we zaterdag een beetje uitgeslapen en zijn we naar het kiezelstrand geweest. De zee was rustig dus konden we heerlijk zwemmen. Helaas voelde ik iets langs mijn kuit strijken en daarna stond mijn huid in de brand, jahoor een kus van medusa. 

Michel deed er gelijk AfterBite op. Dat hielp al iets. Vrijdag werd een jongeman geraakt en hij kreeg creme van een dame, zij was er nu ook dus heb haar om creme gevraagd, gelukkig had zij het bij zich. Ik denk dat het standaard uitrusting is. We hebben ook maar een tube gekocht. 

Je ziet er nu niets meer van en de branderigheid was na een paar uurtjes al weg. 

's Middags gingen we nog even een duik nemen, de dagen worden hier warmer en plakkeriger. Op de rotsen zat Fiorenze met zijn dochter, we kennen elkaar van vorige jaren en hebben via social media contact gehouden. We hebben zitten kletsen, gezwommen en gelachen. Fiore nodigde ons uit om met hem en de kinderen pizza te gaan eten die avond bij de pizzeria Veciu Muin tegenover zijn bar. 

Het was een hele gezellige avond en we hebben veel met de kinderen gespeeld en gelachen. 

Zondag was ik al om 8:00 uur bij de wasserette, wasje erin, een caffé en cornetto bij Bar Centrale, boek mee en kijken naar de vroege vogels in het dorp. Was ophangen op het balcon en klaar maken voor de dag. We besloten naar Corniglia te gaan, het middelste dorp, hoog op de rotsen gelegen. 370 traptreden omhoog heb ik geteld. We hebben door het dorpje geslenterd en gegeten bij dezelfde plek als vorig jaar. Na 1,5 uur op het schaduwrijke terras zijn we de trap weer afgedaald en hebben de trein naar huis gepakt. 

Thuis klaargemaakt voor het strand en de trein weer gepakt naar Vernazza, daar heerlijk gezwommen en gezond, helaas voelde ik mijn voorhoofd knijpen en dat werd steeds erger. Waarschijnlijk te weinig gedronken....een paracetamol hielp iets en de schaduw op een terrasje ook. 

We hebben nog mooi zilver gescoord in Vernazza, onze collectie word steeds groter, de sieraden worden gewogen om de prijs te bepalen en natuurlijk kregen we nog "discount"..

De avond heb ik op bed doorgebracht, vanaf 20:00 lag ik plat, mijn hoofd bonkte...hoort erbij.

Vandaag hebben we nog geen plannen, ik ga zo een parasol ophalen bij Franco, anders is het niet meer uit te houden op het strand....

Locali

De zee was gisterochtend bij het kiezelstrand wild, grote golven gooiden de kiezels terug op het strand. Er ontstond een hele rand. Het geluid van de ratelende kiezels was echt mooi.

Op het strand zaten alleen nog locals van boven de 50 jaar en een jochie van rond de zeven. Een oudere heer bouwde met een paar stenen een stoelje en ging lekker onderuit gezeten zijn krant lezen. De dames zaten bij elkaar te kletsen. Niemand ging de zee in. De zon scheen nog niet op het strand, zij kwam langzaam over de bergrand geslopen.

Zodra de zon scheen gingen de eerste mensen de zee in, we keken goed de kunst af want er liggen grote gladde stenen bij de branding, vorig jaar waren mijn beide knieen daardoor bont en blauw.
We zagen dat iedereen op dezelfde plek de zee in ging, dus volgden wij hun keuze. Geen gestuntel deze keer! De zee was heerlijk.

Mich heeft een tijdje gesnorkeld, ik heb heerlijk gedobberd...tot een jongeman begon te kermen, hij greep naar zijn voorhoofd.....medusa had hem te pakken....een kwal dus.
Gelijk werden we door de nonna's de zee uit gemaand; medusili!

Later zijn we nog even in zee geweest, tegen het middaguur gingen we terug naar het dorp voor een caffé en om boodschappen te doen voor de lunch.
Na de lunch en siësta zijn we een apiritivo gaan nemen bij A'Pie de Ma. We hadden nog tijd genoeg voor onze afspraak met Luca, hij had ons uitgenodigd om mee uit eten te gaan met hem en zijn moeder die over was uit Torino.
We zijn in La Spezia bij een leuk "All you can eat" restaurant geweest met heerlijke Italiaanse gerechten.

De moeder van Luca spreekt alleen Italiaans, met Luca spreken we Engels. Ik merkte dat ik geen woord van mijn cursus nog wist, wel begreep ik wat er gezegd werd maar antwoord geven lukte niet. Ik viel totaal stil. Mich daarintegen babbelde heerlijk Italiaans op zijn ontspannen manier en had hele gesprekken met de moeder van Luca. Ik schaamde me gewoon.
Ondanks mijn gestuntel was het een hele gezellige avond.

Later in de trein heb ik er nog over nagedacht. Ik heb op die cursus Italiaans geleerd vanuit het Nederlands, gisteren was de voertaal toch merendeel Engels en ook hier in het dorp begint iedereen in het Engels tegen je te praten. Ik kreeg geen Italiaanse zinnen gevormd omdat ik in Engels dacht (mijn moedertaal dus toch ergens verankerd). Mijn hersenen gooide alles door elkaar en mijn mond was de weg kwijt. Over Babelonische spraakverwarring gesproken....

Monterosso

Gisteren begonnen we langzaam. Een rustig ontbijtje thuis en toen besloten een trein te pakken, waarheen hadden we nog niet bedacht. Aangezien we een abonnenment hebben voor het traject La Spezia-Monterosso zijn er mogelijkheden genoeg.

Eerst nog even een caffé bij Maggiore en toen via de tunnel naar het station. We besloten naar Monterosso te gaan, met ons velen, iedereen stond opgepropt maar die 4 haltes overleef je zo wel. 

Monterosso heeft twee delen, als je uit het station komt zie je direct de parasols en de rijen met strandbedden. Langs de boulevard kleine winkeltjes en restaurantjes. Bij het station ga je naar links richting de tunnel, die kan je door of je kan bovenlangs. Dat vergt een klein beetje klimwerk maar daar heb je een prachtig uitzicht. Wij kozen voor de tunnel heen en bovenlangs terug. 

Als je uit de tunnel komt, zie je onder de gewelven de marktkramen staan, dezelfde waar als vorig jaar staat uitgestald. Veel kleding, aardewerk, schoonmaakspullen maar ook etenswaren. We slenteren de kleine straatjes door waar veel restaurantjes zijn en lopen binnen bij het winkeltje van de oude dame bij wie we vorig jaar zilveren sieraden kochten. Nog steeds "vieftie percent off", zo blijf je stunten haha....

Dit jaar ben ik op zoek naar mooie oorbellen, maar ik slaag er deze keer niet. 

Terwijl ik in een andere winkel sta te kijken en Mich buiten zijn sigaret rookt, hoor ik hem ineens iemand groeten....het is Amy met haar zoon Marco. Amy is onze huisbaas, de eigenaresse van Riomaggiore Reservations en schrijfster van de blog Cinque Terre Insider. 

Ik vraag haar een lunchtip en zij verwijst ons naar L'ancora della Tortuga. Na nog een rondje over de markt gaan we in de richting die Amy ons aanwees. 

We lopen terug richting zee en gaan de trap op die over de tunnel heen leidt. Eerst kom je nog een cocktailbar tegen daarna staan er langs de kademuur een aantal tafels, die horen bij L'ancora della Tortuga. We hebben heerlijk gegeten op een fantastische plek. 

Bij L'ancora della Tortuga

5 Terre wijn

Toen we daar zaten te eten, keek ik om me heen en zag boven op de berg een beeld staan van Franciscus van Asisi, de mensen die ons goed kennen weten wat Franciscus voor ons betekent. 

Liefde

Franciscus

N

Bij thuiskomst hebben we een siësta genomen, heerlijk even lezen, rusten en een dutje. 

Om half 5 gingen we richting zee voor een verfrissende duik, de zon was heerlijk warm en de dagjesmensen zorgden voor veel vermaak. 

Aangezien we een grote en best dure lunch op hadden, heb ik thuis een simpel maaltje gekookt. Onze caffé en limoncello dronken we bij A'pie de Ma. Wat een heerlijk einde van een heerlijke dag. 

Energie laden

In Monterosso

Uitzicht vanaf A'pie de Ma

Aan de regionale rosé

Mijn lief

Peaceful day

Vandaag begonnen we met het afhandelen van de zakelijke kant van ons verblijf, betalen en schoonmaak afspraken.
Daarna onze eerste sprong in zee dit jaar, wat heerlijk was dat, mijn nieuwe zwembril liet me een prachtige onderwaterwereld zien, zoveel vissen, geweldig!
Na een heerlijke lunch in het appartement kwam de siesta, ik heb het boek Grand Hotel Europa gekocht, heb heerlijk liggen lezen op bed.
In de namiddag even luieren bij Old School, avondeten bij Maggiore en een warme omhelzing ontvangen van mijn naamgenoot. Emma(nuel) hebben we vorig jaar ontmoet, fijne en persoonlijke momenten mee gedeeld. Het was zo fijn om hem weer terug te zien, hij stelde ons ook voor aan zijn vriendin als 'vrienden'.
Daarna nog een bekend gezicht! Luca, eigenaar van Osteria Maité bij wie we vorig jaar de Pesto Experience hadden, liep voorbij, ook daar een warme groet.Van de week weer bij hem eten, gezellig!
Net zoals thuis bij het Wapen, zo ook hier, bekende gezichten maken een mooi schilderij van het leven!

Nu lekker bankhangen, netflix aan en relaxen!

A Domani!
Baci!

Foto’s day 2

Kleine foto impressie 

Siësta

Uitzicht bij het kasteel

Ontspannen bij Old School

Nieuwe jurk

Foto’s dag 1

Old school Gelateria

Happy in Italy

Bij Vertical Bar op het bankje

Uitzicht van ons balcon

Het kiezelstrand van Riomaggiore

Gewoon mooi

Sunset

Back to Riomaggiore

Gisteren zijn we weer aangekomen in ons geliefde Riomaggiore.

Dit jaar kozen we voor een snellere reisvariant dan vorig jaar.

We vlogen in 1,5 uur van Schiphol Airport naar Genova Cristoforo Aeroporto, een heerlijk klein, overzichtelijk vliegveld. Daar heb je meerdere opties om verder te reizen. Wij kozen de Flybus, voor €1,50 pp wordt je naar het treinstation Genova Sestri Ponente Aeroporto gebracht. Vanuit daar kan je de trein pakken naar je volgende bestemming. De app Trenìt! is superhandig! Kaartjes trekken we ter plekke uit de automaat, niet vergeten te stempelen op het perron.
We gingen om 8:15 van huis en kwamen om 17:00 uur bij het kantoor van Riomaggiore Reservations aan. Na een hartelijke begroeting van Francesco, bracht hij ons naar boven. Het was alsof we nooit weg zijn geweest.
Ik was gewoon even emotioneel bij het weerzien van dit stadje en het appartement.

Snel de straat op, een biertje en crêpe al limone bij Old School Gelateria en genieten van de oudere generatie op de bankjes van het kerksplein. Daarna in de hoofdstraat naar Vertical Bar waar we een leuk welkom-terug kregen van Manu, een van de eigenaren.

Als avondeten hadden we op ons balcon een puntzak gefrituurde zeevruchten, heerlijk!

Een prachtig zonsondergang sloot deze eerste dag af, nog 14 te gaan! Yes!