5

Gisteren is het plaatsen van een Schrijfsels niet meer gelukt omdat we naar de muziek op het plein werden gelokt...

Maar nu dan toch ons verhaal over de 5 stadjes, letterlijk vertaald 5 landen, Cinque Terre. 

Op het station van Riomaggiore kochten we een dagpas voor de trein en het park. Deze kost 17,50 en is 24 uur geldig, niet vergeten te stempelen! Binnenkort volgt een blog over de soorten treinkaarten en het besparen van reisgeld...

We namen de Cinque Terre Express die ieder half uur tussen Levanto en la Specia heen en weer rijdt. Aangezien we die twee steden al bezocht hadden, bleven we nu echt in de Cinque Terre. 

Uitgestapt bij Monterosso zie je als eerste parasollen, ga linksaf bij het station en volg de boulevard richting het centro. Je kan onder de tunnel door of bovenlangs. Onder de gewelven van de spoorbaan beginnen de winkelstraatjes, ook was er markt. Monterosso is het grootste stadje van de 5, heeft veel kleine winkeltjes en doorgangetjes. Bijzonder vonden wij een perceel midden in het dorp vol tomaten aan stok. In de muur die het perceel beschermt zijn allemaal kleine wezens verstopt. Klik op de foto om ze te vinden.....

Bij een winkeltje vol mooie jurken, doeken en sieraden kochten we een prachtige zilveren armband voor Mich (ik had mijn zilver al binnen). De oude verkoopster was erg schattig en zei in gebrekkig engels: "all fieftie precent off......"

Monterosso al Mare

De tweede stop was in Vernazza, hier hadden we 3 jaar geleden gezwommen in een beschermde baai na een wandeling vanuit Monterosso. Dit jaar hebben we de panden en winkels beter bekeken. Wel hebben we bij dezelfde zaak een heerlijk stuk foccacia gekocht en opgegeten aan de waterkant. 

Het plein van Vernazza is geheel gericht op eten, hier lijken alleen terrassen vol eters te zijn...omdat het voor ons nog te vroeg was om uitgebreid te lunchen, hielden we het bij de foccacia. 

Lekker koel in de tunnel op het station van Vernazza.

In het derde stadje waren we nog nooit geweest, tijd om op onderzoek uit te gaan dus. Corniglia ligt niet aan zee maar hoger op de berg. Vanaf het station rijdt een busje omhoog naar het centrum, de rij wachtenden was zo lang dat we besloten te gaan lopen. Er is een lardarina, een trap met 337 treden die je ook naar boven brengt. Onderweg heb je een prachtig uitzicht op het station aan de kust. 

Boven aan de trap ga je linksaf en kom je in de kern van het dorp. Weer links om een heeeeel smal straatje in te gaan met mini-winkels en eettentjes. Halverwege kom je op een pleintje met een paar terrassen. Toen we door het winkelstraatje liepen, zag ik dat er een etage lager ook een terras was met prasollen...het was een lieflijke tuin dat bij Bar Nunzio - Le Gabbie hoort. We hebben hier een uitgebreide lunch genomen, genoten van de rust en het uitzicht. Een café en limoncello gaven ons de energie om de 337 traptreden naar beneden te lopen, helaas was de rij voor de bus boven weer zo lang....In Corniglia heb ik ook nog mijn collectie zilver aangevuld met een paar prachtige oorbellen...

Corniglia

Nummer 4 op de lijst was Manarola. Ook hier hebben we 3 jaar geleden heerlijk gezwommen, ik vind de baai net een zwembad met heerlijk helder water vol visjes in allerlei kleuren. Manarola kan ik me van toen niet meer echt herinneren, alleen dat heerlijke water...Het is een smalle straat, aflopend naar zee. Ook hier weer dezelfde winkels met veel linnen kleding en snuisterijen...toch kon Mich het niet laten om een me een lieflijke jurk aan te wijzen, landelijk blauw-wit off-shoulder.  Ik kon het niet laten de jurk te kopen....

Manarola staat bekend om de kerststal met lichtjes die in december de rotsen siert, Mich zag de waar de figuurtjes in de zomer worden bewaard, zie de foto....

Manarola

Na een verkoelende douche en dutje zijn we weer richting A Pie' de Ma (Aan de voet van de Zee) gelopen voor een heerlijk glas wijn en ansjovies....

Op het dorpsplein speelde een bandje, we hebben daar zitten praten met dorpsbewoners en genoten van de muziek. (Ik heb zelfs een paar zinnen kunnen vormen in het Italiaans...) 

Na afloop kwam het oudere echtpaar met wie we hadden gepraat afscheid nemen van ons, ze waren het plein al af maar kwamen nog even terug....zo lief...

Als we de 5 op een rij zien, dan blijft Riomaggiore bovenaan staan... het is gewoon "ons" dorp....

A Pie' de Ma